ارزیابی سازگاری پیوند مرجان خلیج فارس در نقیصه استخوان ران خرگوش

 چکیده زمینه: از مرجان نواحی مختلف دنیا برای بررسی روند جای گزینی بافت استخوانی استفاده شده است، ولی مرجان خلیج فارس به بررسی نیاز دارد. هدف: مطالعه به منظور ارزیابی سازگاری پیوند مرجان خلیج فارس در نقیصه استخوان ران خرگوش انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1384 در درمانگاه دانشکده دام پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی کرج انجام شد. ابتدا با دریل ارتوپدی، سوراخ هایی به ابعاد 4 میلی متر و عمق 5/1 سانتی متر در ناحیه تروکانتر بزرگ استخوان ران 12 سر خرگوش ایجاد شد. در گروه آزمایش داخل سوراخ ها قطعاتی از مرجان جای گزین شد و در گروه شاهد سوراخ ها خالی باقی ماندند. بلافاصله پس از عمل و در فواصل زمانی 1، 3، 4، 5، 7 و 9 هفتگی از نواحی کار شده رادیوگراف تهیه شد. با گذشت 9 هفته خرگوش ها به روش انسانی و بدون درد معدوم شدند و از کاشت پیوند آنها جهت بررسی هیستوپاتولوژی نمونه برداری شد. یافته ها: در رادیوگراف های تهیه شده در 9 هفتگی، پیوند در حال جذب شدن و فضای خالی حاصله در حال پر شدن با بافت استخوانی جدید بود. در بررسی هیستوپاتولوژیک، دیو سلول های چندهسته ای در ناحیه کاشت مرجان نفوذ کرده و اسکلت آهکی مرجان به صورت بسیار پیشرونده در حال دژنراسیون و جای گزینی با بافت استخوانی جدید بود. میزان این جای گزینی حدود %40 بود و شواهدی از پس زدن پیوند در هیچ کدام از حیوان ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اسکلت آهکی مرجان خلیج فارس می تواند به عنوان جای گزین در بافت های استخوانی جهت تجدید ساختار و داربست استخوانی در اعمال جراحی مطرح باشد.